Metalfans kennen waarschijnlijk enkele van deze legendarische bands uit Zwitserland, zoals «Krokus», «Celtic Frost» en «Coroner», misschien jongere fans ook «Eluveitie», een van de leiders van de huidige folk metal bands. Maar waarom weet je «Hoogheid» van het Zwitserse Kriegsstetten geen zeug? Dat is onmogelijk! De zelfbenoemde Dragonslayers maken al sinds 1996 de bergen onveilig en als je deze band niet kent, glipt er echt iets door je vingers! «Hoogheid» stelden deze zomer hun zevende album «Vo Chrieger u Drache» voor, dat qua folk metal gemakkelijk mee kan met de hogere regionen. Excelsis zijn een beetje eigenzinnig en hun handelsmerken zijn metal met instrumenten zoals doedelzak, «Bäseknopfe» of blokfluit en teksten, waarvan sommige in dialect zijn geschreven. Bij "Vo Chrieger u Drache" is dit slechts beperkt tot delen van de nummers en ongeveer de helft van de songtitels - desalniettemin is Excelsis waarschijnlijk de meest Keltische van de Zwitserse metalbands naast Eluveitie. De jongens bereiken een niveau dat ik sinds Manowar niet meer heb gehoord. Het geluid van de huidige schijf wordt gekenmerkt door een contrast tussen dichte metal en de bovenliggende heldere speciale instrumenten en vertelt verhalen in de vorm van strijdliederen. Dus als je van krachtige folk/pagan metal met een kick houdt, ben je in Zwitserland aan het goede adres.
Het album "Vo Chrieger u Drache" is opgenomen en gemixt in de Iguana Studios door Christoph Brandes en de hoes is zeer goed gedaan, net als de hele interne werking van het boekje. Over het algemeen wekt het album de indruk van een liefdevol geënsceneerd werk van een geheel eigen band. «Vo Chrieger u Drache» past precies in het concept van de band over middeleeuwse volksmythen. Het gaat over krijgers en draken, over de oprichtingslegende van de stad Burgdorf in het kanton Bern, waar de broers Sintram en Bertram, hertogen van Lenzburg in het kanton Aargau, de strijd tegen de draak wonnen en een kapel schonken als dank Sint-Margareta. De Helvetiaanse barden vertellen ons deze sage op geheel eigen wijze, met een ruige, ongepolijste en niet-cheesy variant van folk metal. De inleiding, gesproken in Berner-Duits, sluit perfect aan bij deze lokale geschiedenis, de teksten van de liederen zelf wisselen af tussen Engels en Berner-Duits, waarbij de laatste vaak de anthemische refreinen karakteriseert. De «Proloog (van Sintram en Bertram)» is door het Zwitserduits niet gemakkelijk te verstaan, maar als «Brothers of War» echt in het middentempo losbarst, is alles droog, plus de bijpassende fluitklanken en de hymne-achtige als je Piece erin draagt, wil je meer. De "Druids" zijn een heldhaftig epos, dat wordt ondersteund met folkinstrumenten en dus weet te behagen, vooral in de scene is de grens tussen kitsch en genie smal, maar "Excelsis" doet het meesterlijk. De basisrichting van de nummers is meestal plechtig en episch, de band neemt de tijd om hun verhaal te vertellen. Instrumentaal komen we weer het hele scala aan folkloristische instrumenten tegen zoals talerwings, doedelzakken, mondharmonica, mondharp en fluiten, die perfect in het metalen gewaad zijn geïntegreerd en de band dus niet een beetje in een slungelig hoekje van de middeleeuwse sfeer duwen. markt.
De knijpdoos, ook wel accordeon genoemd, is in het begin echt opgewassen tegen het snelle spel in "Heathen Princess", daarna wordt het wat stiller voordat het in een aanhoudend tempo weer top is. "The Fear" is een klein intermezzo, dan komt "Uechtland" voorbij op de typische "Excelsis" manier en zorgt voor een goed humeur. "Chrieger" is een beklijvend, heldhaftig klinkend nummer dat in de buurt komt van Manowar. Het nummer rolt traag voort en straalt zijn eigen charme uit. Met een kleine negen minuten is het nummer ook het langste op de schijf. Qua sfeer is «Chrieger» nauwelijks te overtreffen. Dit wordt gevolgd door "Dragonhole", nog zo'n sterk, aanhoudend nummer, "The Chapel" heeft een paar snellere passages en "The Fall of the One" biedt nog een volledig folkloristisch nummer inclusief mondharmonica. In het uptempo houdt «The Avenger» zich uitstekend staande, om de contrabas te laten draaien met «Wissi Bärge». Dit spetterende album eindigt met het sterke «Epilogue» en «Excelsis» hebben bewezen dat Folk Metal echt geweldig kan klinken en de geheime tip zou nu gevolgd moeten worden door een doorbraak. "Excelsis" is een metalband met body en soul, die me in hun verhalende stijl en door de gepaste mate van heftigheid en rauwheid en Münggu's ongepolijste zang doet denken aan "Grave Digger", maar zich melodieus en instrumentaal merkbaar meer folky presenteert. De talrijke en gevarieerde backing vocals zorgen ervoor dat niet alleen de rasp regeert, maar dat het hele bereik wordt bediend, van bedeesde, gearticuleerde grom over heldere zang tot krachtige koorzang. De eigenzinnige groep weet ook met briljante solo's en vlijmscherpe, stuwende riffs te komen, die altijd de juiste balans vinden tussen metalige heftigheid en huiselijke vertelkunst.
"Excelsis" doet denken aan bands als "Eluveitie", "Nerthus", "Mithotyn" of "Finntroll". Het geluid van de huidige schijf wordt gekenmerkt door een contrast tussen dichte metal en de bovenliggende heldere speciale instrumenten, en de dialectpartijen houden je oren gespitst en verrijken het geluid alleen maar omdat je het gewoon niet gewend bent. Münggu (zang, gitaar, doedelzak, mondharp en fluitjes), Ädu (keyboards, achtergrondzang, fluiten en fluitjes), Mäk (bas, mondharmonica), Rölu (gitaar, achtergrondzang, bezemslagen) en Küsu (drums, daalder swingend) Na jaren en inmiddels zeven albums weten ze precies hoe ze mensen moeten pakken. Het geluid lijkt compromisloos hard, maar biedt ook harmonieën en die combinatie werkt. Ze hebben een identiteit gecreëerd waar andere metalbands jaloers op zijn. Visueel hebben de Berners zich voor het huidige album in monnikspij gekleed en onderstrepen zo de druïde nog meer in hun muziek. Al met al is "Vo Chrieger u Drache" een belevenis. Het is raadzaam om «Excelsis» niet alleen op de achtergrond te laten draaien, maar er echt mee bezig te zijn. De band hoort thuis in dezelfde klasse als de groten van folk metal, vooral maar niet alleen omdat ze zich al met het genre bezighielden voordat het officieel werd uitgevonden. "Vo Chrieger u Drache" is een hameralbum dat iedereen zou moeten interesseren die zelfs maar iets met folk metal kan beginnen. "Excelsis" heeft met hun brouwsel "Vo Chrieger u Drache" iets neergezet dat in geen enkele collectie of party van genrefans mag ontbreken. Mooi hoe hier de "Drachätätä" gezongen wordt en je herinnert je de geschiedenislessen over dappere Zwitsers die gewapend met hooivorken, hellebaarden en Zwitserduits hun land verdedigden. Dat is ook een beetje de kern van de zaak bij Excelsis: vocaal zijn de Zwitsers merkbaar zwakker als ze zich in het Engels uitdrukken. Waarom overstappen op deze taal als alles in Zwitserduits veel, veel beter en onafhankelijker klinkt? Ook de heerlijk melancholische finale in de duistere epiloog van de Emmentaler drakendoder is fantastisch: "Vertel mijn hart, wat weet je nog meer?"
Tracklist:
- Proloog (van Sintram en Bertram)
- Broeders van Oorlog
- Druïden
- Heidense Prinses
- De angst
- Uechtland
- chrieger
- Draken gat
- The Avenger
- De val van de Ene
- De Kapel
- Wissi Bärge
- Epiloog
[rwp-review id=»0″]