Onwetendheid maakt het vrij gemakkelijk om de omstandigheden te negeren waaronder goedkope kleding wordt geproduceerd. En zelfs als je zou weten wie je shirt van 2 euro heeft genaaid en onder welke omstandigheden, zou je het dan nog kopen? Zo nu en dan is er een klein schandaal dat de werknemers in zulke winkels niet veel verdienen en wordt er ook gesproken over de productie van diezelfde kleding, maar eigenlijk is repressie de methode bij uitstek om daar mee om te gaan.
In Berlijn is een machine opgezet die, als je een goedkoop overhemd koopt, precies laat zien hoe en door wie het is geproduceerd, en je voelt je daar duidelijk schuldig over en het geeft ons hoop dat mensen niet zo koud zijn als je altijd denkt. Net als bij een rondleiding door het slachthuis en de worstfabriek verlies je, althans voor korte tijd, de trek in braadworst. Verhoogde transparantie leidt ook tot irritatie op andere terreinen waar mensen gewend zijn aan voortdurende consumentenprikkels zonder na te denken.
Zaten er maar meer producten in machines zoals die in de video. Het is natuurlijk tragisch dat sommige consumenten pas beseffen dat er iets mis kan gaan vanwege de zeer flagrante vertoon van menselijk lijden. Maar blijkbaar heb je gewoon die schop onder je lef nodig. Hoe dan ook, wanneer we rechtstreeks worden geconfronteerd met de gevolgen van onze daden, is het duidelijk dat we kiezen voor het niet zo klootzakgedrag, maar zoals we weten reikt deze vooruitziende blik niet verder dan mijn binnenste kring van kennissen. Zou jij op de knop drukken die je een miljoen euro zou opleveren, maar daarbij een willekeurig persoon vermoorden?